Օրը՝ գրադարանում
Այսօր ես կարդացի Շեքսպիրի ,,Ռոմեոն և Ջուլիետը,, :Այն շատ հետաքրքիր է :Իմ կարծիքով այդ գիրքի ասելիքն այն է ,որ սերը չի նայում ոչնչի , գնում է ավելի և ավելի առաջ :Թեկուզ ես մի անգամ էլ էի
կարդացել այդ գիրքը ,բայց ,երբ կարդում ես երկրորդ անգամ, տպավորություններդ ավելի շատ են
լինում ,նաև ավելի շատ ես հասկանում :
Գիրքը նրա մասին էր, թե ինչպես Ռոմեոն և Ջուլիետը ծանոթացան ,ամուսնացան և վերջում երկուսն էլ մահացան:Ես կարճ կպատմեմ սյուժեն :
Լինում են երկու տոհմեր ,որորնք իրար հետ միշտ կռվում են : Ռոմեոն սիրահարված է լինում մի
աղջկա՝ Ռոզային :Նա փնտրում էր այդ աղջկան ,բայց նրան գտավ մի հրավիրատոմսում :Նա գնաց
դեպի նշաված տեղը , ուզեց գտնել Ռոզային բայց փոխարենը գտավ Ջուլիետին : Նա սիրահարվեց
Ջուլիետին , Ջուլիետը նրան, բայց շուտով հեռացավ :Հետո նրանք գաղտնի հանդիպում էին ,որովհետև նրանք այդ երկու կռվող ցեղերի ժառանգներն էին :Մի քանի օր հանդիպեցին և ամուսնացան:Ջուլիետի հայրը ուզում էր ամուսնացնել Ջուլիետին Տիբալտի հետ ,բայց Ջուլիետը համաձայն չէր :Նա գնաց այն մարդում մոտ ով , օգնում էր իրեն և Ռոմեոյին հանդիպել : Պատմության վերջում Ռոմեոն և Ջուլետը մահանում են:
Աստղիկ Ավագյան 