Մի օր մի շատ բարի արջ,
Քայլում էր շատ զարմացած,
Թե ինչպես է ագահ ագռավը,
Ստով հաղթահարել իր ահը :
Ագռավը բոլորին խաբել է ,
Մի մեծ գլուխգովան նա դարձել է ,
Բոլորի մոտ մեծախոսել է ,
Եվ շատ ագահ նա դարձել է :
Արջը շատ է զայրանում,
Որպես պատիժ ագռավին ուտում:
Բայց գլուխ գովան ագռավը ,
Երբ զգում է սուր ցավը,
Ընդունում է իր սխալը :
Սակայն ուշ էր չափազանց,
Արջի ստամոքսը գռգռաց:
Իսկ այստեղից հասկացեք ՝գլուխգովան պետք չէ լինել :
Աստղիկ Ավագյան 