Տանը

Ինչպե՞ս կբացատրեք։ Հատվածը՝ Սարոյանի «Մարդկային կատակերգություն»-ից։

  Այս հատվածը ուզում է ասել ,որ պետք է բոլորի հետ կիսվել ,պետք չէ լինել ժլատ :

«Հիշեցեք,- ասաց մայր

 բոլորին,- ձեր ունեցած 

ամեն ինչից միշտ պետք

  տաք։ Դուք պետք է 

նույնիսկ խենթորեն տաք։

 Պետք է շռայլ լինեք։ 

Պետք է տաք բոլոր ձեզ 

հանդիպողներին։ Այդ 

ժամանակ ոչ ոք և ոչ մի 

բան ձեզ խաբելու ուժ չի 

ունենա, որովհետև եթե

գողին տաք, նա չի 

կարողանա ձեզանից 

գողանալ և արդեն գող չի 

լինի։ Եվ ինչքան շատ 

տաք, այնքան ավելի 

շատ պիտի ունենաք 

տալու համար»։
Ձայնագրի՛ր հատվածը։
Աշխատի՛ր բառարանով։


Գտնել հետևյալ բառերի

 հականիշները։

Մեղմ-խիստ
վիթխարի-փոքր
ստոր-ազնիվ
կատաղի-հանգիստ
ամուր-թույլ
բարետես-չարատես
վայրի-տնային
անտարբեր-?

Իմ սիրտը

Իմ սիրտը

Իմ սիրտը լցված է տխուր մտքերով ,

Տառապում եմ անչափ այդ դառը հուշերով ,

Լցված է իմ սիրտը սև անցյալով ,

Կա մի ապագա , մռայ մոխիրով :

Ես այս ցավին էլ չեմ դիմանա ,
Բայց երբ հիշում եմ , որ կա ապագա ,

Հոգիս ազատվում է այդ տխրությունից,

Ու ուրախանում է իմ սիրտը նորից :

Նանե Վարդումյան և Աստղիկ Ավագյան

Translation 


When I was a kid, my Mom liked to make breakfast food for dinner every now and then. And I remember one night in particular when she had made dinner after a long, hard day at work. On that evening so long ago, my Mom placed a plate of eggs, sausage and extremely burned biscuits in front of my dad. I remember waiting to see if anyone noticed! Yet all dad did was reached for his biscuit, smile at my Mom and ask me how my day was at school. I don’t remember what I told him that night, but I do remember watching him smear butter and jelly on that biscuit and eat every bite!

When I got up from the table that evening, I remember hearing my Mom apologize to my dad for burning the biscuits. And I’ll never forget what he said: “Honey, I love burned biscuits.”

Later that night, I went to kiss Daddy good night and I asked him if he really liked his biscuits burned. He wrapped me in his arms and said, “Your Momma put in a hard day at work today and she’s real tired. And besides – a little burned biscuit never hurt anyone!”

 Երբ ես փոքրիկ էի ,իմ մայրիկը սիրում էր պատրաստել նախաճաշի ուտելիքը պատրաստել ճաշին :Ես հիշում եմ մի գիշեր  հատուկ էր պատրաստել ճաշը ,մի լի և դժվար աշխատանքային օր :Այդ երեկո ,երկար ժամանակ անց մայրիկը դրեց աման ձվով , նրբերշիկով և վառված բիսկվիտ իմ հոր առաջ :Ես հիշում եմ որ սպասում էի ,որ արդյոք մեկը կնկատի :Դեռ հայրիկը չկհասած բիսկվիտին ժպիտով նայեց ինձ և հարցրեց թե ինչպես է անցել իմ օրը դպրոցում Ես չեմ հիշում թե ինչ պատասխանեցի նրան բայց հիշում եմ որ նայում էի կեղտաբծին ,որը առաջացել էր բիվի ժելեից և կարագից  ,հայրիկը կերավ ամբողջ բիսկվիտը :

Երբ ես վերկացա սեղանից այդ երեկո ,ես հիշում եմ որ լսում էի իմ մայրիկը ներեղություն է խնդրել իմ հայրիկից ,կառված բիսկվիտների համար :Եվ ես երբեկ չեմ մոռանա թե ինչ պատասխանեց հայրիկը .

-Սիրելիս ես սիրում եմ վառված բիսկվիտներ :

Հետո այդ գիշերը ,ես գնացի համբուրելու հայրիկին ,ասելով բարի գիշեր և հարցրեցի նրան արդյոք նա սիրում է վառված բիսկվիտներ ?Նա գրկեց ինձ և ասաց.

-Քո մայրիկը այսօր շատ դժվար օր է ունեցել և նա շատ հեգնած է :Նաև վառված բիսկվիտները չեն կարող  բաժանել ոչմեկին