Գրադարանում այսօր ես կարդացի Ուիլիամ Շեքսպիրի ,,Մակբեթ,, ստեղծագործությունը:Գիրքը կարդալուց իհարկե զգացվեց վախ ,քանի որ Մակբեթը գահի համարս սկսել էր սպանել մարդկանց :Զգացվեց նաև հետաքրքրություն ,քանի որ վերջ ի վերջո հետաքրքիր էր ,թե ինչ է լինելուՄակբեթի հետ :Ստեղծագործության մեջ վհուկները գուշակություն են արել ,որ Մակբեթը ստանալու է բարձր պաշտոն ,լինելու է Շոտլանդիայի թագավորը ,և իր ընկերների տղաներից մեկը նստելու է գահին :Այդ ամոնը նա լսել էր :Կարծում եմ եթե նա ինքն իրեն չսկսեր համոզել և մտածել ,որ վհուկների ասածը ճիշտ է ,ապա այդ գուշակությունները չէին իրականանա :Այդպես էլ մեր հետ է ,երբ մենք սկսում ենք ինքներս մեզ համոզել այն ,որ սա ճիշտ է ,մեզ ստիպում ենք այդպես մտածել ,ապա այդպես էլ լինում է …
