Ձմեռն էանց, անձրեւք անցին եւ գնացեալ մեկնեցան: Ծաղիկք երեւեցան յերկրի մերում, ժամանակ եհաս հատանելոյ, ձայն տատրակի լսելի եղեւ յերկրի մերում: Թզենի արձակեաց զբողբոջ իւր, որթք մեր ծաղկեալք ետուն զհոտս իւրեանց: Արի եկ, մերձաւոր իմ, գեղեցիկ իմ, աղաւնի իմ, եւ եկ դու: Երեւեցո ինձ զերեսս քո եւ լսելի արա ինձ զբարբառ. զի բարբառ քո քաղցր է, եւ տեսիլ քո գեղեցիկ
Ձմեռն անցավ,անձրևներն անցան և գնալով հեռացան ։Ծաղիկներ երևանցին մեր երկրում,ժամանակն էր եկել էտելու,տատրակի ձայնը լսվեց մեր երկրում ։Թզենիին արձակեց իր բողբոջը,մեր ծաղկած որթերը տբշվեցին իրենց բույրը ։Վեր կաց արի մերձավոր իմ , գեղեցիկ իմ,աղավնի իմ ,եկ դու։Ցույց տուր ինձ քո երեսը և լսելի դարձրու քո բարբառը։Քո բարբառը քաղցր է հնչում,և տեսքը քո գեղեցիկ է ։
Աստղիկ Ավագյան 