Ժպիտներ…Ախ այդ ժպիտները,որոնք երջանկացնում են բոլորիս: Երջանկացնում են և հետո էլ առաջացնում նորանոր ժպիտներ մյուսների դեմքերին…Արդյունքում առաջանում են ժպիտներ,որոնց անհնար է անտեսել: Ժպիտները լինում են տարբեր՝ երջանկության, զարմանքի, հանգստության, կարոտի… Այդ բոլոր ժպիտներն էլ ունենում են իրենց բուն իմաստը,իրենց ասելիքը,որը կարող է լինել խորը-խորը թաքցրած,բայց մեկ է կգտնվի մեկը,ով կհասկանա քո ժպիտը… Ասում են ՝ մարդիկ ժպտում են միայն այն ժամանակ երբ ուրախ են:Ժպիտը կարող է ամենաանսպասելի պահին հայտնվել: Ժպտալով մենք երջանկացնում ենք բոլորին…Թեկուզ պահը տխուր լինի ,մեկ է ժպտացե՛ք: Ճիշտ է Ժպիտի օգնությամբ չես կարող քո բոլոր զգացմունքները դարձնել դրական,բայց ժպտալով դու մոռանում ես բացասական զգացմունքները… Մոռանում ես ամենինչ ու ժպտում…Ժպտում մինչև զգացմունքներիդ վերջ… ժպտում ու ժպտում… Ժպտացեք ամենօր,ամենտեղ,գիշեր է թե ցերեկ ,կապ չունի…Կարևորը ժպտացեք…
Աստղիկ Ավագյան 