Էլեկտրական դիմադրություն/Տեսակարար դիմադրություն

Էլեկտրական հոսանքի նկատմամբ հաղորդչի հակազդեցությունը բնութագրող ֆիզիկական մեծությունը կոչվում է հաղորդչի էլեկտրական դիմադրություն և նշանակվում R տառով: Դիմադրության միավորը կոչվում է օհմ:1 Օմ-ը այն հաղորդչի դիմադրությունն է, որում 1Վ լարման դեպքում հոսանքի ուժը հավասար է 1Ա-ի: Տեսակարար դիմադրությունը ցույց է տալիս, թե ինչ դիմադրությամբ է օժտված տվյալ նյութից պատրաստված միավոր երկարությամբ և միավոր լայնական հատույթի մակերեսով հաղորդիչը:

I-հոսանքի ուժը
R-դիմադրությունը
U-լարումը
R=U/I
I=U/R
U=I×R

---

Տեսակարար դիմադրությունը ցույց է տալիս, թե ինչ դիմադրությամբ է օժտված տվյալ նյութից պատրաստված միավոր երկարությամբ և միավոր լայնական հատույթի մակերեսով հաղորդիչը:  Տեսակարար դիմադրության միավորն է 1Օմ×մ: Սակայն գործնականում բարակ հաղորդիչների համար կիրառվում է 1 Օմ մմ2/մ միավորը, որը հավասար է՝ 1Օմ մմ 2/մ=10−6 Օմ×մ
l-երկարություն
s- լայնական հատույթի մակերես
R-դիմադրություն
p-տեսակարար դիմադրություն
p=R×S/l
R=p×(l/s)

Hometask 3/12/19

Наше счастье зависит более от нас самих, нежели от окружающих

Счастье…Слово красивое да?А знали бы вы смысл какой красивый…Счастье может быть в мелочах,даже снег который падает с неба, может подарить кому-то счастье. Но вот встаёт вопрос от чего же зависит счастье?От нас или от окружающих?Знаете окружающие тоже могут дарить нам счастье,но если мы этого захотим. Но окружающие могут дарить нам боль тоже,они могут сделать нам больно. Но мы сами себе больно не сделаем. Счастье мы можем сами дарить себе,на пример:можем заниматься самообразованием,творчеством,короче тем что нам нравится. Да,окружающие тоже важны для нас,но кто знает может быть это временно?Каждый должен иметь своё счастье,которые не должны зависеть от других,оно должно зависеть от нас. Мы должны быть счастливы,потому что мы сейчас живём,и это наше счастье которое зависит только,и только от нас…

Իտալական ֆաշիզմ

,,Իտալական ֆաշիզմ,,
Շատ դեպքերում մարրդկանց մոտ ֆաշիզմը ասոցացվում է Ադոլֆ Հիտլերի և նրա Գերմանական ազգային սոցիալիստական կուսակցության հետ: Այնուամենայնիվ, այս ավտորիտար ազգայնական քաղաքականության համար պետք է շնորհակալ լինել Իտալիային: Կոււրորեն ցանկանալով երկիրը մոխիրներից վերակենդանացնել և Հռոմեաան մեծ կայսրության հաջողությունները կրկնել՝ իտալացի բռնապետ Բենիտո Մուսոլինին արեց հնարավոր ամեն ինչ, որպեսզի ֆաշիզմը իշխի Իտալիայում:
Իտալական ֆաշիզմի ծագումը
Ֆաշիզմը տոտալիտար նացիոնալիստական երկրի կառավարման տեսակ է, որի դեպքում իշխանությունը չի կարող անցկացվել ժողովրդավարական մեթոդներով: Լատիներենից թարգմանաբար նշանակում է ՝ֆասիա – հռոմեական թագավորների զորության խորհրդանիշ:1922թ.-ին ծնվելով արևոտ Իտալիայում,այն նվաճեց Եվրոպան, Հարավային Ամերիկան և նույնիսկ Ճապոնիան։ Ֆաշիզմի էությունը՝ տոտալիտար միանձնյա ուժի հաստատումն է, որի պայմաններում ճնշվում է ժողովրդի ազատության ցանկությունը `ամենադաժան ձևով:
Երկրի ներսում բոլորի ՝ նույնիսկ ամենատարրական ժողովրդավարական ազատությունների ոչնչացումը, առաջադեմ և այլախոհ կազմակերպությունների ջախջախումը, բացահայտ ահաբեկչական ռեժիմի հաստատումը, ինչպես նաև ագրեսիվ պատերազմների նախապատրաստումն ու անցկացումը ՝կատսրվում էֆաշիստական ռեժիմ հաստատելու և համաշխարհային գերիշխանություն ձեռք բերելու նպատակով:

Ֆաշիզմի զարգացումը Իտալիայում հնարավոր եղավ շնորհիվ հետևյալ նախաֆրյալների.

•Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո երկրում տիրող սոցիալ-տնտեսական ծանր իրավիճակը:

•«Կորած հաղթանակը»

Պատերազմին մասնակցելը Իտալիաային չբերեց երկար սպասված շահույթը, բայց ամենակարևորը իշխանությունը չի կարողացել պնդել՝ միանալ խոստացված տարածքներին: Սուր քաղաքական ճգնաժամ, անվճարունակություն և խորհրդարանի իշխող լիբերալ կուսակցության անկեղծ թուլությունը:
Հետպատերազմյան շրջանում Իտալիան գտնվում էր տնտեսական ծանր ճգնաժամի եզրին: Առաջին աշխարհամարտի արդյունքը սարսափելի էր՝ գրեթե 700 հազար սպանված, ավելի քան մեկ միլիոն վիրավոր, ավերված գավառներ, արտաքին պարտք, գնի աճ, տարածված շահարկումներ: Պատերազմի ժամանակ Իտալիան կոորցրեց իր հարստության մոտ 1/3-ը, ժողովուրդը ընկճված և դաժանորեն վիրավորված եղավ փոփոխություններից:

Հակիրճ իտալական ֆաշիզմի մասին
Երկրում ստեղծված ծանր իրավիճակից օգտվեց Բենիտո Մուսոլինին, ով ցանկանում էր երկիրը վերածել մեծ կայսրության: Տեսնելով պրոլետարիատի, գյուղացիների և զինվորականների աճող դժգոհությունը նա կարողացավ բավարարել փոփոխությունների նրանց ցանկությունը:
Իտալական պետության արտաքին և ներքին քաղաքականության վարման թույլ կողմերը թույլ տվեցին 1919-ին Մուսոլինին դառնալ «Պայքարի միություն» կոչվող առաջին ֆաշիստական կազմակերպության կազմակերպիչ և գաղափարական ոգեշնչող: Դրա հսկայական մեծամասնությունը ներկայացնում էին նախկին առաջնագծի զինծառայողները, ովքեր ցանկանում էին Իտալիան տեսնել որպես հզոր ռազմական տերություն:

Մուսոլինին փորձեց հնարավորինս շատ երիտասարդներ ներգրավել ֆաշիստական կազմակերպություններին, քանի որ հենց նրա մեջ էր, որ նա տեսավ մի հզոր ուժ, որը կարող էր ուժեղացնել իր իշխանությունը:

Կուսակցության բոլոր ֆաշիստները կրում էին հատուկ պարեկային համազգեստ `սև վերնաշապիկներ, ինչի պատճառով էլ նրանց անվանում էին« սև վերնաշապիկավորներ »: Ողջույնի ժեստը – ձեռք,որը ձգվում էր դեպի առաջ, փոխառված էր հին հռոմեական լեգեոներներից:
Այն բանից հետո, երբ ֆաշիստական շարժումը ստացավ մեծ բուրժուազիայի աջակցությունը, Մուսոլինին հասկացավ, որ եկել է վճռական գործողությունների ժամանակը: 1922-ին նա կատարեց հեղաշրջում ՝ տապալելով թագավորին և այդ ժամանակ դառնալով ամբողջովին ֆաշիստական Իտալիայի միակ կառավարիչը:

Հաջորդ մի քանի տարիների ընթացքում Մուսոլինին, իր մանկլավիկներ հետ, զբաղվում էր ֆաշիզմին դեմ բոլոր կուսակցությունների և կազմակերպությունների ոչնչացմամբ: Իտալացի բռնապետի փորձը դուր եկավ այլ երկրների կառավարություններին, և ֆաշիզմը զարմանալի արագությամբ տարածվեց Գերմանիայում, Ֆրանսիայում, Ավստրիայի, Հունգարիայում, Ռումինիայում, Իսպանիայում, Խորվաթիայում, Արգենտինայում, Բրազիլիայում, Պորտուգալիայում և Ճապոնիայում :

Իտալիայում ֆաշիստական բռնապետության շրջանը ավարտվեց Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտով:

Աղբյուրը՝https://obrazovaka.ru/istoriya/italyanskiy-fashizm.html

Թարգմանեց ՝Աստղիկ Ավագյանը